Od 13 kwietnia nowe zasady ustalania podstawy wymiaru składki zdrowotnej

Zmieniły się zasady obliczania rocznej podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia zdrowotne przedsiębiorców. Przy obliczaniu wysokości dochodu uwzględnia się teraz różnice remanentowe.

Jak informuje ZUS, zmiany zostały wprowadzone ustawą z 9 lutego 2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks spółek handlowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 807).

Zgodnie z nimi w przypadku przedsiębiorców opodatkowanych na zasadach ogólnych:

– ustalając wysokość przychodów z prowadzonej działalności nie uwzględnia się  przychodów niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym, z wyjątkiem przychodów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 63a, 63b, 152–154 ustawy o PIT;

– ustalając wysokość dochodu należy uwzględniać szczególne zasady ustalania dochodu w podatku PIT, o których mowa w art. 24 ust. 1–2b ustawy o PIT, w tym tzw. różnice remanentowe. Dzięki zmianie przy ustalaniu rocznej podstawy obliczenia składki zdrowotnej przedsiębiorcy będą uwzględniali różnice remanentowe obliczane dla potrzeb podatku PIT;

– osoby prowadzące podatkową księgę przychodów i rozchodów, które dla celów podatku PIT sporządzają remanent w trakcie roku mogą uwzględniać różnice remanentowe przy obliczaniu miesięcznej składki zdrowotnej,

Ustawa z 9 lutego 2022 r. nie zmieniła natomiast zasady, zgodnie z którą podstawa obliczenia składki zdrowotnej nie jest tożsama z podstawą obliczenia podatku PIT (zaliczki na podatek PIT). Oznacza to, że ulgi (np. ulga B+R) i odliczenia (np. strata podatkowa) nie są uwzględniane przy obliczaniu składki zdrowotnej.

Od 1 stycznia 2022 r. obowiązują nowe zasady ustalania wysokości składki zdrowotnej. W ramach jednoosobowych działalności opodatkowanych na zasadach ogólnych składkę zdrowotną ustalać należy w wysokości 9 proc. osiągniętego dochodu, a w przypadku działalności opodatkowanych liniowo – według stawki 4,9 proc. od osiągniętego dochodu.

W przypadku ustalania dochodu, o którym mowa w art. 81 ust. 2 i 2c ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, w brzmieniu obowiązującym od 13 kwietnia 2022 r., od przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT (przychody z odpłatnego zbycia określonych składników majątku, np. środków trwałych), dochód ustalony z uwzględnieniem art. 24 ust. 2 zdanie drugie ustawy o PIT (szczególny sposób ustalania dochodu w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku), nie jest powiększany o odpisy amortyzacyjne zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przed 1 stycznia 2022 r. Chodzi, np.o środki trwałe, które przedsiębiorca przed 2022 r. amortyzował i odpisy amortyzacyjne zaliczał do kosztów podatkowych.

Przy ustalaniu w 2022 r. podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne, nie powiększa się dochodu, o którym mowa w art. 81 ust. 2 i ust. 2c pkt 1 i 3 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, w brzmieniu obowiązującym od 13 kwietnia 2022 r., o różnicę określoną w art. 24 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy o PIT, tj. o różnicę remanentową, gdy remanent końcowy jest wyższy od remanentu początkowego. W konsekwencji, w odniesieniu do roku 2022 przedsiębiorca nie zwiększa dochodu dla celów składki zdrowotnej, jeżeli remanent końcowy będzie wyższy od remanentu początkowego.

Zmiany dotyczą także osób opodatkowanych ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Ustalając wysokość przychodów dla celów ustalenia podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne nie uwzględnia się w ich przypadku przychodów niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym, z wyjątkiem przychodów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 152–154 ustawy o PIT.

źródło fot.: unsplash.com